Jaaroverzicht
Een van mijn grootste hobby's is hardlopen. Het begon met mijn hond 's morgens vroeg, omdat ik het 's winters vaak behoorlijk koud vond tijdens het wandelen, zodra hij weer aan het snuffelen was in het gras.
Ik had mij in 1986 al ingeschreven voor de Grensland Marathon. Het was die dag tropisch warm en na een ronde van 21,1 km. vond ik het niet verantwoord, om ook de tweede ronde te gaan lopen. Na een heerlijke douche belandde ik op het terras bij het Fortuna Sittard stadion in de Baandert, waar een loper onwel werd en werd afgevoerd. Ik vond toen, dat ik die dag een verstandig besluit had genomen om voortijdig de wedstrijd te stoppen.
In 1987 bereidde ik me gedegen voor op de eerste marathon, wederom in Sittard en vanaf dat moment was ik verknocht aan het lange afstandslopen.
Na Sittard werd het Eindhoven en Rotterdam, maar op een gegeven moment zei ik de stadsmarathon vaarwel en zocht het hoger op in de Alpen.
Geïnspireerd door de Cross du Mont Blanc, waar ik vanaf 1988 diverse keren aan mee had gedaan met een DSM-ploeg, wilde ik ook wel eens een bergmarathons gaan lopen.
De Jungfrau Marathon was voor mij de grootste sportieve uitdaging en deze heb ik vanaf 1999 diverse malen gelopen. Vanaf 2011 liep ik nog wel, maar ik heb sindsdien geen wedstrijden meer gelopen.'
Ik had mij in 1986 al ingeschreven voor de Grensland Marathon. Het was die dag tropisch warm en na een ronde van 21,1 km. vond ik het niet verantwoord, om ook de tweede ronde te gaan lopen. Na een heerlijke douche belandde ik op het terras bij het Fortuna Sittard stadion in de Baandert, waar een loper onwel werd en werd afgevoerd. Ik vond toen, dat ik die dag een verstandig besluit had genomen om voortijdig de wedstrijd te stoppen.
In 1987 bereidde ik me gedegen voor op de eerste marathon, wederom in Sittard en vanaf dat moment was ik verknocht aan het lange afstandslopen.
Na Sittard werd het Eindhoven en Rotterdam, maar op een gegeven moment zei ik de stadsmarathon vaarwel en zocht het hoger op in de Alpen.
Geïnspireerd door de Cross du Mont Blanc, waar ik vanaf 1988 diverse keren aan mee had gedaan met een DSM-ploeg, wilde ik ook wel eens een bergmarathons gaan lopen.
De Jungfrau Marathon was voor mij de grootste sportieve uitdaging en deze heb ik vanaf 1999 diverse malen gelopen. Vanaf 2011 liep ik nog wel, maar ik heb sindsdien geen wedstrijden meer gelopen.'
Marathon
Nadat ik begonnen was met hardlopen, wilde ik uiteindelijk een marathon gaan lopen. Diverse stadsmarathons liep ik, maar uiteindelijk vond ik mijn grote passie in het hardlopen in de bergen.
Mijn eerste marathon was uiteraard een geweldige prestatie voor mij persoonlijk, maar de vele bergmarathons, die ik vanaf 1999 mocht lopen vervulden voor mij de ultieme hardloopdroom.
Ondanks de uitstraling van marathons zoals die van New York en Berlijn, gaat mijn voorkeur vooral naar de marathons in het hooggebergte van Europa, oftewel in de Alpen..
Mijn eerste marathon was uiteraard een geweldige prestatie voor mij persoonlijk, maar de vele bergmarathons, die ik vanaf 1999 mocht lopen vervulden voor mij de ultieme hardloopdroom.
Ondanks de uitstraling van marathons zoals die van New York en Berlijn, gaat mijn voorkeur vooral naar de marathons in het hooggebergte van Europa, oftewel in de Alpen..
Halve Marathon
De halve marathon gebruikte ik zelf eigenlijk altijd als training richting marathon. Er waren echter twee halve marathons, die ik bijzonder vond.
Als eerste de Interlimburgloop tussen Sittard en Maaseik, georganiseerd ter ere van het 750-jarig bestaan van de stad Sittard. Het ene jaar liep je van Sittard naar Maaseik en de andere jaar van Maaseik naar Sittard.
Ook de Winterlauf was twee keer een halve marathon. Alleen al vanwege de mooie natuur een heel bijzondere wedstrijd en lange tijd was het ook de laatste wedstrijd van het jaar voor de vrijetijdslopers op de baan bij Unitas.
Als eerste de Interlimburgloop tussen Sittard en Maaseik, georganiseerd ter ere van het 750-jarig bestaan van de stad Sittard. Het ene jaar liep je van Sittard naar Maaseik en de andere jaar van Maaseik naar Sittard.
Ook de Winterlauf was twee keer een halve marathon. Alleen al vanwege de mooie natuur een heel bijzondere wedstrijd en lange tijd was het ook de laatste wedstrijd van het jaar voor de vrijetijdslopers op de baan bij Unitas.
Ten Miles
Het was voor mij een traditie geworden om op Paasmaandag de Peter Rusman Loop te lopen, een wedstrijd over 10 Engelse Mijlen, oftewel 16,1 km. lang.
Vanuit de markt in Oirsbeek werden de lopers bewust van de mooie route door de omgeving, waarbij de natuur de overhand had via een glooiend parcours. Veel loopvrienden kwam ik hier jaarlijks tegen, omdat de meesten na een Paaszondag weer aan een loopje in de frisse lucht toe waren.
Een ander traditie voor mij was de Heideloop over de Brunssummerheide. Elk jaar in mei door een schitterend stukje natuur en ook daar ontmoette ik jaarlijks vele loopvrienden.
Vanuit de markt in Oirsbeek werden de lopers bewust van de mooie route door de omgeving, waarbij de natuur de overhand had via een glooiend parcours. Veel loopvrienden kwam ik hier jaarlijks tegen, omdat de meesten na een Paaszondag weer aan een loopje in de frisse lucht toe waren.
Een ander traditie voor mij was de Heideloop over de Brunssummerheide. Elk jaar in mei door een schitterend stukje natuur en ook daar ontmoette ik jaarlijks vele loopvrienden.
Overige Wedstrijden
Wedstrijden, die niet de standaard afstanden hadden, waren zeker niet de mindere wedstrijden.
In tegendeel zelfs, want een van de absolute favorieten voor mij was de 4 Cimes du Pays de Herve met start en finish in Battice over een afstand van 33 km. en een schitterend natuurlijk maar vooral zwaar parcours.
Een tweede topfavoriet was de Cross du Mont Blanc in Chamonix, ontzettend zwaar en door schitterende natuur, waarbij je gegarandeerd zelfs door een strook sneeuw mocht ploegen. Bij deze wedstrijd is dan ook de liefde voor het berglopen ontstaan.
De Wijnbergloop in Maastricht was een wedstrijd over een 12-tal hellingen rondom de Sint Pietersberg, waarbij je aan de finish een fles rode wijn kreeg, om gezellig thuis op te drinken.
Tot slot de zwaarste wedstrijd in deze categorie, maar ook de allermooiste, de Sierre-Zinal, beginnend met een zware beklimming en eindigend met een lange loodzware afdaling. Ik wilde deze wedstrijd lopen als voorbereiding op de Jungfrau Marathon, maar in feite was deze wedstrijd net zo zwaar als die marathon in Interlaken zelf.
In tegendeel zelfs, want een van de absolute favorieten voor mij was de 4 Cimes du Pays de Herve met start en finish in Battice over een afstand van 33 km. en een schitterend natuurlijk maar vooral zwaar parcours.
Een tweede topfavoriet was de Cross du Mont Blanc in Chamonix, ontzettend zwaar en door schitterende natuur, waarbij je gegarandeerd zelfs door een strook sneeuw mocht ploegen. Bij deze wedstrijd is dan ook de liefde voor het berglopen ontstaan.
De Wijnbergloop in Maastricht was een wedstrijd over een 12-tal hellingen rondom de Sint Pietersberg, waarbij je aan de finish een fles rode wijn kreeg, om gezellig thuis op te drinken.
Tot slot de zwaarste wedstrijd in deze categorie, maar ook de allermooiste, de Sierre-Zinal, beginnend met een zware beklimming en eindigend met een lange loodzware afdaling. Ik wilde deze wedstrijd lopen als voorbereiding op de Jungfrau Marathon, maar in feite was deze wedstrijd net zo zwaar als die marathon in Interlaken zelf.
